Podziękowanie od Tatiany z Kamienia Podolskiego
Witam, Pani Henryka.
Wszyscy paczki zostali dziś zabrani do jednostki wojskowej. Żołnierze nie oczekiwali tak wiele. Ja też się nie spodziewałam. Ponieważ poprosiła o rzeczy dla jednej osoby. Jestem wdzięczna. Siedzę i płaczę. Bez was nie byłoby nas. Mam nadzieję, że wygramy. Wictoria i Wictor to wspaniali ludzie. Miło mi ich poznać. Kiedy wróciłam do domu, zadzwoniłam ponownie do mojego przyjaciela. Mówi: siedzimy i dzielimy się wszystkim ze wszystkimi. Jeszcze raz dziękuję, moi drodzy.